Net als jullie zaten wij te juichen voor de televisie toen ze overal aankondigden dat er binnenkort eindelijk iets aan de terugbetalingen voor therapie zou worden gedaan. Dat wil zeggen: mijn lief juichte, die kan soms zo schattig naïef zijn :) 
Ik had er niet helemaal vertrouwen in, er zijn al zoveel beloftes gedaan.  
En ja, ook dit bleek een kat in een zak, meer zelfs, een hele oude en grote kater in een nieuwe zak. 

Zestig euro is veel geld, dat vinden wij ook. Zeker als je vaak moet langskomen, en soms moet dat. Een eetstoornis is een mentaal, maar ook een fysieke problematiek, dus dan is het onze missie om beide zo goed mogelijk op te volgen. Dat was ons idee bij de opstart: een plek creëren waar we je lijf en je hoofd in de gaten konden houden. Zodat je niet op verschillende plaatsen je verhaal moet gaan doen. Want elke keer opnieuw je verhaal doen, is tijdrovend, en dus ook duur.  

In het begin hadden we een kinderpsychiater in huis, pure luxe, maar omdat dat niet te combineren was met haar drukke overdag-baan, moest de dokter afhaken.

Er is een tekort aan kinderpsychiaters, ook dat is geen nieuws voor jullie. 
 
Dus proberen we het door samen te werken met huisartsen, kinderartsen, endocrinologen, externe psychologen, residentiele settings... Alles om te zorgen dat jullie een zo volledig mogelijk pakket zorg kunnen vinden. 
 
Lukt dat? Niet altijd, absoluut niet, maar we doen ons best. 
 
Even terug naar die 60 euro.  Bij sommige mutualiteiten krijg je een aantal keren per jaar een tegemoetkoming van 10 euro. Niet veel, maar het is iets. Het blijft dus duur. 
 
Als onze beleidsvoerders dan in de pers gooien, dat het vanaf nu voor 11 Euro kan, is dat om het proper te zeggen: boerenbedrog. 
 
Het kan niet bij ons, en niet bij vele andere psychologen. De eisen zijn zo specifiek, dat wij daar niet aan kunnen voldoen, zelfs al willen we het heel graag. 
 
Vooral het concept 'gespecialiseerde zorg' ligt moeilijk... dat is namelijk wat wij bieden... eerstelijns, 2e lijn, soms zelfs vervang-derdelijns vinden we zelf, omdat het niet anders kan als er geen plaats is in de residenties... net die zorg is niet terug betaalbaar. Als je een probleem hebt,  waarbij men ervan uitgaat dat het niet gegarandeerd op 20 sessies opgelost kan zijn, valt het al af. En ja, dat is zo bij eetproblemen/eetstoornissen. 
 
Verder gaat het om het diploma beleid. Enkel klinische psychologen kunnen in de conventie stappen. Ik heb een master in de psychologie, maar omdat ik uit de bankwereld kom (in een héééél ver verleden) koos ik voor de optie Arbeids- en Organisatie psychologe.  Dat ik ook een bachelor heb ik de psychiatrische verpleegkunde, en 23 jaar ervaring met eetstoornissen, telt niet, foute afstudeerrichting om het voor jullie terug betaalbaar te maken. 
 
Maar ook onze klinische psychologen kunnen er niet instappen. Die hebben wel het juiste diploma, maar de eisen om te conventioneren zijn onhaalbaar. Als ze daaraan willen voldoen, kunnen ze niet meer in de Eetstudio blijven werken op onze manier, dus dat willen we ook weer niet. 
 
Dus: die 60 euro, het is veel geld, dat zijn we helemaal met jullie eens. Maar omdat de rekeningen moeten betaald worden, kunnen we niet anders dan dat aanrekenen. Voor dat bedrag proberen we zo hard mogelijk ons best voor jullie te doen. En kunnen we alleen maar hopen dat jullie dat ook zo ervaren. 
 
We hopen op jullie begrip. Mail naar de pers, spreek een minister aan, ga betogen... maar ga er niet mee akkoord. Want dat doen wij ook niet. Zorg moet betaalbaar zijn, ziek zijn weegt al zwaar genoeg door zonder de zorgen om geld. 
 
Katrien en co 
therapeuten & psychologen in onze Eetstudio  

voor meer info kunnen jullie terecht op : 

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/08/31/psycholoog-in-de-praktijk/